01/8/13

Mądrość Ojców Pustyni (1)

Ojcowie Pustyni wykazywali się nie tylko prawdziwą Bojaźnią Bożą ale i nadprzyrodzonym poczuciem humoru:

Abba Jan mawiał: „Naszym pokarmem nie jest to, co spożywamy, ale to, co możemy strawić. Bogactwa przysparzają nam nie 320px-Ramon2004bzarobki, ale nasze oszczędności. Wiarą nie jest to, co wyznajemy dla naszego uświęcenia, ale to, co stosujemy w życiu”.

W pewnej wiosce rozeszła się wieść o tym, że w wielkim klasztorze w Suka został zmieniony przeor. Natychmiast przy klasztornej furcie pojawił się jakiś ciemny typ, który stwierdziwszy, którym z braci jest przeor, podszedł do niego:
– Abba – powiedział – dobrze znałem poprzedniego przeora, był wobec mnie bardzo szczodry. Mam nadzieję, że także ty…
– Oczywiście, bracie. Tylko widzisz, to ja jestem starym przeorem. Nowy przybędzie tutaj za jakieś dziesięć dni.

Pewien złośliwiec zadręczał kiedyś starca głupimi pytaniami:
– Naprawdę uważasz za możliwe, ty, tak mądry, to, że Jonasz mógł wytrwać przy życiu trzy dni w brzuchu wieloryba? – Nie wiem. Ale zapytam o to, gdy ujrzę go w raju. – A jeśli przypadkiem jest w piekle?
– Wtedy zapytasz go ty…

Noworoczna rada od Abby Makarego: „Jeżeli wspominamy zło, któregośmy doznali od ludzi, osłabiamy w sobie pamięć o Bogu; ale jeżeli  wspominamy zło doznane od szatanów, stajemy się nie do zranienia”.

01/7/13

Co Biedaczyna powiedziałby współczesnym?

 

Zwróćmy uwagę, wszyscy duchowni, na wielki grzech i nieświadomość niektórych względem Najświętszego Ciała i Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz względem najświętszych imion i słów Jego napisanych, które uświęcają Ciało. Wiemy, że Jego Ciało nie może być obecne, jeśli nie odbyła się przedtem konsekracja przez słowo. Niczego bowiem na tym świecie nie mamy i nie widzimy cieleśnie z Najwyższego, jedynie Ciało i Krew, imiona i słowa, przez które zostaliśmy stworzeni, i odkupieni ze śmierci do życia (1 J 3, 14).

Niech więc wszyscy szafarze tych najświętszych posług, zwłaszcza ci, którzy to Stygmaty św. Franciszka, Giottoczynią nieodpowiedzialnie, zastanowią się, jak liche są kielichy, korporały i obrusy, które służą do ofiary Ciała i Krwi Pana naszego.  I wielu pozostawia [Ciało] w miejscach niewłaściwych, nosi w sposób godny opłakania i przyjmuje niegodnie, i udziela innym nieodpowiedzialnie. Także imiona i słowa Jego napisane bywają deptane stopami, bo człowiek cielesny nie pojmuje tego co jest Boże (por. 1 Kor 2, 14). Czy to wszystko nie przejmuje nas miłością, skoro sam Pan w swojej łaskawości daje Siebie w nasze ręce i codziennie Go dotykamy i przyjmujemy naszymi ustami? Czyż nie wiemy, że musimy znaleźć się w Jego rękach?

Poprawmy się więc bez zwlekania i zdecydowanie z tych wszystkich oraz innych błędów. I gdziekolwiek Najświętsze Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa byłoby niegodnie umieszczone i zostawione, należy je z takiego miejsca zabrać i złożyć w miejscu godnym, i zabezpieczyć. Podobnie, gdyby imiona i słowa Pańskie napisane znalazły się gdziekolwiek w miejscach nieodpowiednich, należy je zebrać i złożyć w stosownym miejscu. I wiemy, że to wszystko mamy obowiązek zachowywać ponad wszystko według przykazań Pańskich i przepisów świętej matki Kościoła. A kto tego nie uczyni, niech wie, że wobec Pana naszego Jezusa Chrystusa zda rachunek w dzień sądu (por. Mt 12, 36).

Św. Franciszek, List do wszystkich duchownych (redakcja druga).

01/5/13

Jak żyć?

To proste, wystarczy:

1 Przede wszystkim kochać Boga z całego serca, z całej duszy i z całej mocy, 2 następnie bliźniego, jak siebie samego.* 3 *Następnie: nie zabijać. 4 Nie cudzołożyć. 5 Nie kraść. 6 Nie pożądać. 7 Nie świadczyć fałszywie.* 8 Szanować wszystkich ludzi.* 9 Nie czynić nikomu tego, co tobie niemiłe.* 10 Wyrzekać się samego siebie, aby iść za Chrystusem.* 11 Ciało poskramiać.* fot. nigeldv  / sxc.hu12 Nie szukać przyjemności.  13 Kochać post. 14 Ubogich wspierać. 15 Nagich przyodziewać. 16 Chorych nawiedzać. 17 Zmarłych grzebać. 18 Cierpiącym pomagać. 19 Smutnych pocieszać. 20 Zerwać ze sposobem postępowania tego świata. 21 Niczego nie przedkładać nad miłość Chrystusa. 22 Nie działać pod wpływem gniewu. 23 Nie zachowywać urazy. 24 Nie kryć w sercu podstępu. 25 Nie dawać fałszywego znaku pokoju. 26 Nie schodzić z drogi miłości. 27 Nie przysięgać, aby przypadkiem nie dopuścić się krzywoprzysięstwa. 28 Prawdę wyznawać sercem i ustami. 29 Złem za zło nie odpłacać.* 30 Krzywdy nie wyrządzać, a wyrządzone cierpliwie znosić. 31 Miłować nieprzyjaciół.* 32 Złorzeczącym nie złorzeczyć, ale raczej ich błogosławić. 33 Dla sprawiedliwości znosić prześladowanie.* 34 *Nie być pysznym. 35 Ani pijącym zbyt dużo. 36 Ani żarłokiem. 37 Ani ospałym. 38 Ani leniwym.* 39 Nie szemrać.* 40 Nie obmawiać. 41 Nadzieję swoją w Bogu pokładać. 42 Widząc w sobie jakieś dobro, przypisywać je Bogu, nie sobie.  43 Zło zaś uznawać zawsze za własne dzieło i sobie je przypisywać. 44 Lękać się dnia sądu. 45 Drżeć przed piekłem. 46 Całą duszą pragnąć życia wiecznego. 47 Śmierć nadchodzącą mieć codziennie przed oczyma. 48 W każdej chwili strzec swego postępowania. 49 Uważać za rzecz pewną, że Bóg patrzy na nas na każdym miejscu. 50 Złe myśli przychodzące do serca natychmiast rozbijać o Chrystusa* i wyjawiać je ojcu duchownemu. 51 Strzec ust swoich od złej i przewrotnej mowy. 52 Nie mieć upodobania w wielomówstwie. 53 Nie wypowiadać słów czczych lub pobudzających do śmiechu. 54 Nie lubować się w nadmiernym lub głośnym śmiechu.* 55 Słuchać chętnie czytania duchownego. 56 Często znajdować czas na modlitwę. 57 Dawne swoje grzechy codziennie ze łzami i wzdychaniem na modlitwie wyznawać Bogu. 58 A na przyszłość poprawić się z tych grzechów. 59 Nie spełniać zachcianek ciała.* 60 *Nienawidzić własnej chęci. 61 Poleceń opata we wszystkim słuchać, nawet jeśliby on, co nie daj Boże, sam inaczej postępował, mając wówczas w pamięci ten nakaz Pana: Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie (Mt 23,2). 62 Nie pragnąć, by nas nazywano świętymi, zanim nimi zostaniemy; lecz najpierw świętym zostać, by nazwa ta odpowiadała prawdzie. 63 Przykazania Boże codziennie w czynach wypełniać. 64 Kochać czystość. 65 Nikogo nie nienawidzić.  66 Nie zazdrościć. 67 Nie czynić niczego z zawiści. 68 Nie lubić kłótni. 69 Unikać wyniosłości. 70 Starszych szanować. 71 Młodszych miłować. 72 W duchu miłości Chrystusowej modlić się za nieprzyjaciół. 73 Jeśli zdarzy się jakaś kłótnia, pojednać się przed zachodem słońca. 74 I nigdy nie tracić ufności w miłosierdzie Boże.

Reguła św. Benedykta.

Gwarancje? 3600 świętych i błogosławionych, duchowych dzieci św. Patriarchy zakonu.

01/4/13

Na trudności różaniec!

fot. notoryczna/sxc.hu

„Najświętsza Maryja Panna objawiła św. Dominikowi rodzaj modlitwy, do tamtej pory nieznanej, która, jak powiedziała, będzie jedną z najskuteczniejszych broni w walce z błędami i trudnościami. Pod Jej natchnieniem św. Dominik udał się do zamieszkiwanych przez heretyków wiosek, zgromadził tłumy i nauczał go o misteriach zbawienia – wcieleniu, odkupieniu, życiu wiecznym. Zgodnie z tym, o czym go pouczyła Maryja, dokonał on rozróżnienia pomiędzy różnymi rodzajami tajemnic i po krótkim pouczeniu odmawiał 10 Zdrowaś Maryjo. To, czego nie zdołało uczynić słowo kaznodziei, dokonywała w sercach ludzkich słodka modlitwa. Jak obiecała Maryja, okazało się to najbardziej owocną formą przepowiadania”.

Ojciec Reginald Garrigou-Lagrange OP.

01/2/13

Kto będzie przebywał w przybytku Twym, Panie?

Przepasawszy więc biodra wiarą i pełnieniem dobrych uczynków, podążajmy ścieżkami Pana za przewodem Ewangelii, abyśmy zasłużyli na oglądanie Tego, który nas wezwał do swego Królestwa. Jeśli zaś pragniemy zamieszkać w Przybytku Jego Królestwa, musimy biec drogą dobrych uczynków, gdyż inną tam się nie dochodzi.

Zapytajmy zatem Pana razem z Prorokiem: Kto będzie przebywał w przybytku Twym, Panie, kto zamieszka na Twojej świętej górze? (Ps 15[14],1). A zapytawszy słuchajmy, bracia, jak Pan odpowiada i ukazuje nam drogę do swego przybytku mówiąc: Ten, kto postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie,  a mówi prawdę w swym sercu i nie zwodzi swym językiem; ten, 27 który nie czyni bliźniemu nic złego i nie słucha oszczerstw przeciw swemu sąsiadowi (Ps 14,2—3 Wlg). A gdy diabeł mu coś doradza, odtrąca go razem z jego podszeptami daleko od swego serca i od razu wniwecz obraca, a rodzące się pokusy*  rozbija o Chrystusa [jak o skałę].

Reguła św. Benedykta.

01/1/13

W szkole mistrzów (1)

Święci Kościoła dostarcza nam wielu, zupełnie praktycznych wkazań – to skarb Bożej mądrości, która jest najlepszą bronią.  Celem tej strony jest

przypomnieć o takich właśnie perłach wiary.

fot. notoryczna / sxc.hu

 

„Zdrowaś Maryjo dobrze odmawiane, czyli uważnie, z nabożeństwem i pokorą, jest według świadectwa świętych nieprzyjacielem szatana, którego zmusza do ucieczki, jest młotem, który go miażdży, jest uświęceniem duszy, radością aniołów, śpiewem wybranych, pieśnią Nowego Testamentu, radością Maryi i chwałą Trójcy Przenajświętszej. Zdrowaś Maryjo jest rosą niebieską, która czyni duszę urodzajną; jest czystym i pełnym miłości pocałunkiem, jaki składamy Maryi; jest czerwoną różą, którą Jej ofiarujemy, kosztowną perłą, którą Jej składamy w ofierze; jest czarą ambrozji i boskiego nektaru, który Jej dajemy. Wszystkie te porównania pochodzą z ust świętych. Błagam więc was usilnie, przez miłość, którą ku wam w Jezusie i Maryi w sercu noszę, odmawiajcie codziennie, o ile wam czas pozwoli, cały Różaniec, a w chwili śmierci błogosławić będziecie dzień i godzinę, kiedyście mi uwierzyli”.

św. Ludwik Maria Grignion de Montfort